Verpakkingsmaterialen
Christo is beroemd geworden als de kunstenaar die gebouwen inpakt, zoals de Pont Neuf in Parijs in 1985 en de Reichstag in Berlijn in 1995. Gigantische projecten die sterk ingrijpen in de omgeving, met alle organisatorische, sociale en politieke implicaties van dien. Minder bekend is dat hij ook installaties heeft gemaakt van verpakkingsmaterialen, zoals olievaten.
Bijzondere schoonheid
In 1962 blokkeert hij met olievaten de rue Visconti in Parijs. Met deze ‘straatvullende’ fysieke barricade wil hij het gedrag van mensen ontregelen en hun een spectaculaire visuele ervaring bieden. Later krijgt dit type werk een meer esthetische en sculpturale functie en wil Christo de aandacht vestigen op de bijzondere schoonheid van zoiets banaals als gestapelde olievaten. Het alledaagse wordt kunst.
Zeldzaam buitenwerk
In 1968 maakt Christo een stapeling van 56 olievaten voor de binnenplaats van het huis van de Nederlandse verzamelaars Martin en Mia Visser in Bergeijk. In 1977 krijgt het werk een plaats in de beeldentuin van Kröller-Müller Museum. Het is een van de weinige vroege stapelingen die als buitenwerk nog bestaan.
Restauratie
Eind 2023 is de sculptuur uit elkaar gehaald. De vaten zijn vers geverfd en waar nodig vervangen. De sokkel is in zijn geheel vernieuwd. Zo’n restauratie gaat gepaard met veel onderzoek. Tekeningen en certificaten van Christo en eerdere versies van 56 Barrels, die door de kunstenaar zijn goedgekeurd maar onderling verschillen, hebben als leidraad gediend. Lees meer in dit persbericht over de restauratie
Meer installaties gemaakt van olievaten vind je op de website van Christo and Jeanne-Claude.
