De sculptuur
56 Barrels kent meerdere versies. Christo maakt de sculptuur in opdracht van het Nederlandse verzamelaarsechtpaar Martin en Mia Visser. In 1968 komt het in hun tuin in Bergeijk te staan. In samenspraak met Christo besluiten de Vissers in 1975 om de sculptuur aan het Kröller-Müller Museum te schenken. Het werk wordt met nieuwe olievaten opgebouwd in de beeldentuin omdat de oorspronkelijke versie in slechte staat verkeert. Christo maakt schetsen voor de nieuwe situatie en kiest zelf de plek in de tuin uit.
De restauratie
Eind 2023 is de sculptuur uit elkaar gehaald. De vaten zijn vers geverfd en waar nodig vervangen. De sokkel is in zijn geheel vernieuwd. Zo’n restauratie gaat gepaard met veel onderzoek. Tekeningen en certificaten van Christo en eerdere versies van 56 Barrels, die door de kunstenaar zijn goedgekeurd maar onderling verschillen, hebben als leidraad gediend.
Presentatie in het museum
In het museum is van 1 juni tot en met 20 oktober 2024 een presentatie te zien over dit werk. De geschiedenis van de sculptuur wordt gevolgd aan de hand van schetsen van Christo en foto’s van eerdere versies en restauraties. Ook zijn tekeningen, collages en certificaten te zien.
Christo & Jeanne-Claude
Aanvankelijk verpakt Christo allerlei voorwerpen – een stoel, een telefoon, een schilderij – in doek, maar al snel gebruikt hij ook olievaten om sculpturen te realiseren. Sinds 1961 werkt Christo samen met zijn partner Jeanne-Claude (Casablanca, 1935 - New York City, 2009). Het echtpaar creëert grootschalige projecten van tijdelijke aard. Zo blokkeren ze in 1962 een straat in het centrum van Parijs met olievaten en bouwen ze er enorme mastaba’s, oud-Egyptische grafmonumenten, mee. Ook verpakken ze monumentale gebouwen als de Rijksdag in Berlijn en de Arc de Triomphe in Parijs, respectievelijk in 1995 en 2021, geheel in zeildoek. Christo & Jean-Claude worden vanaf 1994 beiden als kunstenaars van de tijdelijke projecten genoemd.