Onder Antons leiding groeit Wm H. Müller & Co uit tot een zeer winstgevend, internationaal opererend bedrijf in de ertshandel en scheepvaart. Daarom besluit hij in 1900 om het hoofdkantoor van de firma te verhuizen naar Den Haag, waar hij een lucratief netwerk van politici en diplomaten kan opbouwen. Hij koopt 2 villa’s langs de waterpartij in het Van Stolkpark, aan de rand van Scheveningen. De Haagse societyarchitect Leo Falkenburg krijgt de opdracht om zowel het kantoor aan Lange Voorhout nr. 3 als de huizen te verbouwen. De percelen in het park worden samengevoegd en de villa’s worden bijna helemaal afgebroken. De één wordt omgebouwd tot koetshuis met stal en dienstvertrekken en op de fundamenten van de ander ontstaat het elegante neoklassieke Huize ten Vijver, waar de Kröllers hun intrek nemen. 

Vanaf 1905 volgt Helene samen met haar dochter kunstbeschouwingslessen bij de kunstpedagoog H.P. Bremmer. Al snel nodigt ze hem uit bij haar thuis privéles te komen geven. Het betekent een keerpunt in haar leven. Hij introduceert haar in de moderne kunst en opent haar ogen voor een persoonlijke, invoelende beleving van kunst. Onder zijn invloed begint ze kunst te verzamelen – haar eerste aankoop is Hij komt van ver van Paul Gabriël – en in 1907 neemt zij Bremmer in dienst als persoonlijk adviseur om haar ‘behulpzaam [te] zijn bij het vormen eener kunstcollectie’.

In 1907 wordt Sam van Deventer lid van ODIS (Ons Doel Is Scoren), de hockeyclub waarbij de hele familie Kröller is betrokken. Na zijn afstuderen informeert Van Deventer bij Anton naar mogelijkheden voor een baan bij de firma Wm H. Müller & Co. Bij afwezigheid van Anton stuurt Helene een uitgebreid antwoord over de mogelijkheden bij de firma. Van Deventer wordt in 1908  aangenomen als jongste bediende bij de Batavier-lijn, maar de briefkaart is tevens het begin van een levenslange, innige vriendschap.

Helene verzamelt al een aantal jaar antieke meubelen, keramiek en Aziatica. Maar vanaf 1907 richt ze zich voornamelijk op de moderne schilderkunst. Bremmer is een groot bewonderaar van Vincent van Gogh, en onder zijn leiding koopt Helene in 1908 de eerste schilderijen van de dan nog tamelijk onbekende kunstenaar: Bosrand en Vier uitgebloeide zonnebloemen, een jaar later volgen De Zaaier (naar Millet) en Mand met citroenen en fles. Over dit werk schrijft ze: ‘Als ik de citroenen van Van Gogh wil begrijpen, leg ik er in mijn verbeelding maar altijd een paar citroenen naast – zoo als ik ze zie en dan voel ik het hemelsbreede verschil’.