Evenwicht
Mondriaan is er na de Eerste Wereldoorlog van overtuigd dat er in de moderne tijd een belangrijke rol is weggelegd voor de kunst. Hij wil met zijn schilderijen een universele harmonie tot uitdrukking brengen, door middel van evenwicht tussen lijnen, vlakken en kleuren.
Primaire kleuren
Dit evenwicht kan volgens hem ‘op de helderste en krachtigste wijze’ zichtbaar worden gemaakt met beeldende middelen die geen voorstelling oproepen. Daarom gebruikt hij in zijn werk alleen nog maar rechte horizontale en verticale lijnen, de drie primaire kleuren rood, geel en blauw en de niet-kleuren wit, zwart en grijs.
Rustpunt
Ook in deze Compositie in rood, geel en blauw gaat het Mondriaan om het vinden van evenwicht. Het grote, witte vlak in dit doek zorgt voor een rustpunt. Doordat dit vlak niet in het midden is geplaatst en omringd wordt door de drie kleurvlakken, oogt de compositie echter zeker niet statisch. Het lijkt alsof ze niet wordt begrensd door de maat van het doek, en alsof het schilderij zich buiten zijn begrenzing voortzet.
