Kinderlijke onschuld
Het duinlandschap is opgebouwd uit verschillende kleuren groen. In het duingras zit een jong meisje. Aan haar witte kap is te zien dat ze ongehuwd is; getrouwde vrouwen dragen een muts zonder bef in de nek. De voorstelling heeft een rustige maar ook mystieke sfeer. Toorop ziet het wijde, uitgestrekte landschap als een symbool voor de nietigheid en de sterfelijkheid van de mens. Het meisje, dat ontspannen in dit landschap zit, is een personificatie van de kinderlijke onschuld.
De zee en vissersdorpen
Toorop voelt zich aangetrokken door de zee, de duinen en de karakteristieke bevolking van vissersdorpen. Hij woont verscheidene jaren in Katwijk aan Zee, waar hij veel tekeningen en schilderijen maakt van de bevolking, vooral van boerenmeisjes en schippersdochters.
Domburg
Dit pointillistische landschap schildert hij op Walcheren, niet ver van Domburg waar hij vanaf 1897 samen met zijn vrouw Annie en dochter Charley vaak de zomer doorbrengt. Veel kunstenaars en schrijvers volgen zijn voorbeeld, waardoor Domburg een middelpunt van de Nederlandse avant-garde wordt.