Midden op de oceaan
Ger van Elk vaart in 1971 met een blokje beukenhout naar een plek midden op de oceaan, ergens tussen Ierland en Newfoundland, op de kruising van twee oceaanwinden, en verft het stukje hout daar wit. Hij kiest deze plek omdat de lucht er zo zuiver is dat er geen stof op de natte verf kan komen.
Zuiverheid en schoonheid
Met deze werkwijze verwijst Van Elk naar de traditie van het keizerlijke lakwerk van de Chinezen. Zij maakten hun lakschilderingen vaak ook op open zee, zodat geen enkel stofje op de natte verf het volmaakt gladde oppervlak van de schildering zou kunnen verontreinigen. Hierdoor, en door de kleur wit, verwijst het kleine werkje naar begrippen zoals zuiverheid en schoonheid.
‘Europees antwoord’
La Pièce is bovendien een ‘Europees antwoord’ op de gigantische maten van de sculpturen van een aantal Amerikaanse minimal art- en land art-kunstenaars uit die tijd, zoals Richard Serra, Robert Smithson en Walter de Maria. Van Elk typeert zijn beukenhouten kunstwerkje als ‘een maximale inspanning met een minimaal resultaat’.